Lapisowanie, czyli impregnacja
Lekarz decyduje się na ten rodzaj leczenia, gdy nie ma możliwości opracowania i wypełnienia ubytków w zębach mlecznych z powodu braku współpracy ze strony pacjenta. Stomatolodzy niechętnie wykonują te zabiegi, ponieważ impregnacja prowadzi tylko do spowolnienia procesu próchnicowego, a nie jego eliminacji. Zabieg polega na wstępnym opracowaniu ubytku, a potem przesyceniu próchnicowo zmienionych tkanek związkami, które mają działanie bakteriobójcze. Skutkiem ubocznym stosowania tego preparatu jest przebarwienie zębów na kolor brunatny/czarny. Zwykle zaleca się wykonywanie 4 zabiegów w odstępach 7-10 dniowych. Cykle powtarza się co 3 miesiące.
Lakowanie
To zabieg profilaktyczny, który polega na zamknięciu bruzd i szczelin anatomicznych w celu ograniczenia dostępu bakterii próchnicotwórczych i zalegania resztek pokarmowych. Zagłębienia i bruzdy mogą mieć skomplikowaną morfologię, co może utrudniać prawidłowe oczyszczanie i działanie związków remineralizujących. Wysoką podatność na próchnicę wykazują świeżo wyrznięte zęby stałe trzonowe i przedtrzonowe. Nie ma jednak przeciwwskazań do lakowania zębów trzonowych mlecznych. Wskazaniami do zabiegu lakowania są: wąskie i głębokie bruzdy, dołki i bruzdy u pacjentów z wysokim ryzykiem próchnicy niezależnie od wieku i czasu jaki upłynął od wyrznięcia zęba oraz bruzdy hipoplastyczne¹.
Lakierowanie
Lakierowanie jest jedną z metod fluoryzacji kontaktowej. Polega na nałożeniu na zęby lakieru z fluorem. Fluor ma działanie przeciwbakteryjne poprzez wpływ na metabolizm bakterii, co więcej hamuje demineralizację² i wzmaga remineralizację³. Tworzą się fluoroapratyty, które są bardziej odporne na działanie kwasów niż hydroksyapatyty, czyli podstawowy składnik szkliwa. Częstotliwość lakierowania zębów ustala stomatolog po indywidualnej ocenie ryzyka wystąpienia próchnicy. Lakierowanie po 6 roku życia wykonuje się 2-4 razy w roku. Fluoryzacja jest pojęciem szerszym niż lakierowanie. Zabieg lakierowania zębów jest jedną z metod fluoryzacji.
¹ bruzdy hipoplastyczne – defekt budowy tkanek twardych zęba
² demineralizacja – utrata związków mineralnych z tkanek zęba
³ remineralizacja – powrót związków mineralnych do tkanek zęba